Muur bepleistering | Technologie voor het aanbrengen van gips op de muur

Wandpleisterwerk wordt vrij vaak gebruikt. De hoofdtaak van dit werk is om het oppervlak waterpas te maken en voor te bereiden op afwerking. Hoewel tegenwoordig decoratief pleister vaak wordt gebruikt als een volwaardige wandbekleding. Meer details voor al zijn functies lees hier. En vandaag zullen we proberen u alle geheimen van pleisterwanden te onthullen: van het voorbereiden van de mortel tot het voegen van het oppervlak.

Hoe een mortel voor gips klaar te maken

Meestal wordt kalkzand- of cementzandmortel gebruikt.

Een cement-zandmengsel wordt als volgt bereid: Portlandcement (M400), fijn kwartszand en kalkmeel worden gemengd in een verhouding van 1 x 2 x 1 en gevuld met water. Het watervolume wordt bepaald door berekening of testbatch. Waar wordt deze oplossing gebruikt:

bij het afdichten van voegen in blokken op het trappenhuis en panelen;
voor interne hellingen bij het afwerken van gipsplaten;
bij het uitlijnen van roest op de voegen van paneelplafonds en plafonds;
met een coatinglaag op de grond, indien grof zand aanwezig was in de oplossing.

Het kalk-zandmengsel wordt als volgt bereid: fijn kwartszand, kalkmeel en gemalen kalk in een hoeveelheid van 2 x 1 x 1. Het volume water is 44 gew.% Van het droge mengsel (18 liter water wordt gebruikt per zak van 40 kg droge modder). Na het mengen moet ongeveer 30 minuten worden gewacht totdat het afschrikproces is voltooid. De oplossing wordt gebruikt:

met gewoon nat gips;
voegen van blokken en panelen.

Wandbepleistering begint met voorbereidend werk

Voordat u verder gaat met pleisteren, moet het oppervlak worden voorbereid: reinigen van oude materialen en gips, vervuilende stoffen, nabel, etc. Anders kan het nieuwe gips loskomen. In het geval dat het gips op een betonnen oppervlak wordt aangebracht, verdient het de voorkeur om eerst inkepingen te maken, zodat het materiaal beter vasthoudt. Ook moet de muur worden schoongemaakt van stof en worden voorbereid.

Hoe gips barsten te voorkomen? Om dit te doen, moet het oppervlak worden bekleed met wapeningsnet. Dit is vooral handig als de muur verschillende soorten scheuren, scheuren en verbindingen van verschillende materialen heeft, of als er een dikke laag gips wordt aangebracht. Het glasweefsel moet in de oplossing worden 'verdronken' en het metalen gaas moet met pluggen worden bevestigd (afb. Nr. 1).

Wat moet er nog meer worden gecontroleerd voordat de oplossing wordt toegepast? Natuurlijk zijn dit verticale afwijkingen. Dit wordt gedaan met behulp van een regel met een niveau of een schietlood. Overigens is het gemakkelijker om het oppervlak te pleisteren als u geleidebakens gebruikt die in hetzelfde vlak (1 of 2 meter van elkaar) en de dikte van de gipsmortel zijn geïnstalleerd. Het is ook noodzakelijk om de muren met water te bevochtigen. Dit is een zeer belangrijk punt, als u de muren niet nat maakt, zullen ze al het vocht uit de oplossing absorberen, vervolgens zal het gips zijn sterkte verliezen en beginnen te vallen. Nadat het oppervlak klaar is, kunt u doorgaan met het pleisteren van de muur.

Stukadoors bestaat uit drie lagen: spray, bodem en nakryvka. Ze worden op twee manieren toegepast: wikkelen en gooien. Wikkeling wordt als een eenvoudiger procedure beschouwd, maar wordt alleen gebruikt voor grondoplossingen en coatinglagen. Terwijl de spray noodzakelijkerwijs opsprong, en zonder een bepaalde ervaring hier niet kan doen.

Ga verder met het pleisteren van de muren

Als het beton- of baksteenoppervlak egaal is, kunt u beginnen met het aanbrengen van een dunne laag mortel en proberen deze zo hard mogelijk in verschillende ruwheden te wrijven.

Spray - bedekt het behandelde oppervlak volledig. Dit soort pleisterwerk zou alle hobbels in de muur moeten opvullen.Het is noodzakelijk om een romige oplossing te bereiden, een troffel of plamuurmes te nemen en van onder naar boven te gieten. Om het gips steviger aan het oppervlak te laten hechten, is deze laag niet geëgaliseerd. Het is niet nodig om een te dikke laag te maken, de optimale dikte is 5 mm. Als er op een houten oppervlak wordt gespoten, mag de dikte niet groter zijn dan 9 mm.

Bodem - deze laag is bedoeld voor het egaliseren van het oppervlak. Zorg voordat u met dit soort werkzaamheden begint dat de eerste lagen (spray) goed zijn uitgehard. Soms is het nodig om meerdere van dergelijke lagen aan te brengen om de muur perfect glad te maken. Elke volgende laag moet worden geëgaliseerd, vooral de laatste. De oplossing wordt op het oppervlak aangebracht door het van onder naar boven te verspreiden met een grote halve tint. Overigens is het beter om een pasta-achtige oplossing te gebruiken. Daarom moet u een vlak oppervlak hebben. Maak vervolgens, totdat de primerlaag is uitgehard, inkepingen langs de hele muur met een diepte van 2 mm, zodat de primerlaag goed is verbonden met de afwerkingslaag.

Nakryvka - de laatste laag van een romige oplossing (2-4 mm dik). Dezelfde oplossing wordt gebruikt als voor de grond. Het enige is beter om het gezeefde zand door een zeef te gebruiken (cellen 1,5 x 1,5 mm). Het wordt aangebracht op zorgvuldig genivelleerde grond. Als de grond droog is, moet deze worden bevochtigd met water. Maar de beste optie voor het aanbrengen van een abces wordt beschouwd als grond die in beslag is genomen, maar nog niet is opgedroogd. In dit geval is de hechting op het oppervlak het meest duurzaam. De dikte van de oplossing hangt af van de gelijkmatigheid van de toepassing van de grond. Nadat alle aangebrachte lagen een beetje zijn opgedroogd, kunt u het oppervlak beginnen fijn te stampen. Om dit te doen, hebt u een houten rasp met viltbekleding nodig. Begin met een cirkelvormige beweging van boven naar beneden te wrijven. Door indien nodig een oplossing toe te voegen voor mogelijke depressies aan de muur.

Wat moet je nog meer weten?

Als op het betonoppervlak de optimale dikte van de mortel 5 mm is, is het beter om op baksteenpleister dikker te maken, ongeveer 10 mm. Dit komt door het feit dat naden op het metselwerk zichtbaar zijn door een dunne laag gips.
Hoewel een dunne laag gips voordeliger is, zal deze eerder verslechteren en de warmte slechter vasthouden.
Als stukadoors optreedt op tegels of bakstenen van lage kwaliteit, waar een dikke laag mortel nodig is, is het beter om van tevoren een metalen gaas te leggen. Met behulp van een draad wordt het net aan ankers gebonden, die op hun beurt aan de muur worden bevestigd.
Tegenwoordig is het vaak mogelijk om een glasvezelnet te ontmoeten met cellen van 5 x 5 mm. Het wordt vaak gebruikt om verschillende knooppunten van deur- en raamopeningen met de muur te versterken. Het voorkomt het verspreiden van gipsmortel. Het wordt ook gebruikt bij het restaureren van oud gips en in het apparaat bulkvloeren. Het gaas wordt op een vers aangebrachte laag gelegd. Vervolgens worden, na plakken met een stapel muurhoeken, aangrenzend aan een muur en vulopeningen, metalen beschermende hoekelementen gemonteerd. Nu kunt u beginnen met het aanbrengen van schone externe pleister.
Oppervlakken die van hout zijn gemaakt, worden zelden gepleisterd. Dit komt door de opkomst van nieuwe materialen waarmee u kunt afstappen van de natte bereidingsmethode (de duurste en meest tijdrovende). Maar als u nog steeds een houten oppervlak moet pleisteren, dan moet u hier een paar nuances weten. Ten eerste moet de dikte van de gipsmortel niet minder zijn dan 25 mm en wordt geteld vanaf de basis van de muur.
Met een dikke laag gips is vaak extra voorbereiding vereist, waarbij spijkers in het oppervlak worden geslagen en met draad worden gewikkeld. Het is beter om zachte staaldraad te gebruiken met een dikte van enkele millimeters (2-3).
Dikke lagen van de oplossing mogen niet tegelijkertijd worden aangebracht; na drogen zullen ze barsten of glijden.
Gips-gipsmortel wordt vaak aangebracht op raam- en deurhellingen met een laag tot 50 mm.

Het pleisteren van muren vereist bepaalde vaardigheden en ervaring. Daarom is het beter om van tevoren andere, kleinere gebieden te oefenen.