Freesia - een levendige aristocraat uit Zuid-Afrika

Een andere populaire bloeiende plant onder tuinders was fresia. Het verwijst naar vertegenwoordigers van grassoorten. Met zo'n meerjarige plant kun je de site of een klein bloembed gemakkelijk een verbluffende look geven.

De plant behoort tot de knollen van de irisfamilie. Deze bloem is geïntroduceerd uit Zuid-Afrika, wat invloed heeft op de omstandigheden die nodig zijn voor een gezonde bloemgroei.

Kleine bloemen stralen een geur uit die doet denken aan de geur van lelietje-van-dalen. Dat is waarom freesia zijn tweede naam kreeg - Kaapse lelietje-van-dalen.

Het assortiment tinten van plantenbloemen is breed:

• wit;
• blauw;
• geel;
• rood en anderen.

Vaak kun je variëteiten vinden waar, tegen de achtergrond van één kleur, worden afgewisseld met andere tinten.

De plant kan een hoogte bereiken van maximaal 100 cm en de bloemen worden nauwelijks op de steel geplaatst. Dit alles wordt omlijst door lange bladeren van het riemtype. In een gezonde plant hebben deze bladeren meestal een felgroene kleur.

Vanwege de overvloed aan zaailingen, zijn prachtige fresia's te vinden in tuinen, moestuinen, bloemperken en persoonlijke percelen.

In de 19e eeuw werden deze aristocratische bloemen in Frankrijk aan het hof gekweekt. De kamers van zeer gewaardeerde personen waren versierd met geurige boeketten.

Sierlijke bloemblaadjes vergelijkbaar met porselein geven een specifieke, verfijnde uitstraling aan fresia. Zo'n bloem geeft de composities een speciale tederheid. Mooie bloemen worden geassocieerd met jeugd en frisheid.

Voorheen werd warmteminnende fresia alleen in kassen gekweekt en gebruikt voor het snijden. Moderne variëteiten verdragen al kou en voelen goed aan in open grond. Van de variëteiten van fresia zijn slechts drie soorten geschikt voor teelt in het Russische klimaat.

De variëteiten die geschikt zijn om op de site te kweken zijn onder meer:

• Freesia Armstrong;
• gebroken fresia;
• hybride fresia.

De eerste variëteit kan tot 70 cm hoog worden. Meestal zie je op de steel van deze variëteit bloemen in rode tinten. Bloeiwijzen lijken op pluimen, waarin er 3 tot 5 bloemen zijn. De stengels van deze variëteit zijn vertakt, er groeien grote bladeren van langwerpige vorm op.

Bladeren groeien recht uit de wortelstok. Deze variëteit bloeit van mei tot juni. Een van de mooiste variëteiten van deze soort kan als de kardinaal worden beschouwd. Deze naam werd aan de bloem gegeven dankzij de felrode kleuren.

Gebroken fresia is niet hoger dan 40 cm. De stengels onderscheiden zich door een bijzonder elegante structuur. Daarop zie je de bloeiwijzen verzameld in de borstel, met bloemen in geel en oranje.

Deze variëteit begint eerder te bloeien dan de andere in april. De variëteiten van deze variëteit omvatten Odorata. De bloemen hebben een felgele kleur en een aangename geur, die onmiddellijk wordt gevoeld, zodra de bloeiperiode begint.

Hybride fresia toont een combinatie van de beste kwaliteiten van andere rassen. De struik kan een meter van de grond stijgen. Bloeiwijzen van deze variëteit zijn bijzonder weelderig en helder. De bloemen op dergelijke struiken zijn groot, wat niet kenmerkend is voor de plant.

In bloeiwijzen meestal verzamelen tot 10 bloemen. Dankzij deze functie ziet freesia hybride er tijdens de bloeiperiode luxe uit. Deze variëteit kan bloeien in bloemen van verschillende kleuren, wat het een luxe uitstraling geeft.

Voor een onovertroffen effect kunt u in de buurt verschillende struiken van verschillende kleuren planten. Het resultaat zijn heldere boeketten die het landschapsontwerp verlevendigen.

Omdat de bloei van fresia afhankelijk is van het juiste temperatuurregime, is het noodzakelijk om de plaats en tijd van het planten correct te kiezen. Voor het planten is het noodzakelijk om te bereiden: de knollen worden in een geventileerde zak geplaatst en op een warme plaats onder een bak met water geplaatst.

Na een bepaalde tijd verschijnen er wortelembryo's op de knol.Dit betekent dat er binnen al een bloemsteel is ontstaan. Vlak voor het planten moet de temperatuur van het wortelgehalte worden verlaagd tot 12 gram.

Het zal ook nuttig zijn om te desinfecteren met een schimmelpreparaat. Je kunt ook plantmateriaal sproeien met plaag- en groeistimulanten. Dit versnelt het uiterlijk van wortels. In extreme gevallen is kaliumpermanganaat voldoende voor verwerking.

De grond op de landingsplaats van fresia moet goed gedraineerd en voedzaam zijn. Deze bloemen zijn nuttig voor topdressing van overrijpe humus. Je kunt er een substraat van minerale meststof aan toevoegen.

De pH van dergelijke grond moet neutraal zijn. Om dit te bereiken, kan dolomietmeel aan de grond worden toegevoegd.

 

De beste tijd voor het planten van fresia wordt half april overwogen. Wanneer de grond oververhit raakt, drogen de bloeiwijzen erin uit en stoppen met groeien. Daarom is het belangrijk om de tijd niet te missen wanneer de temperatuur van de bovengrond niet boven de 15 gram is gestegen.

Freesia voelt zich het beste in schaduwrijke delen van de tuin. Het zal nuttig zijn om de aarde onder de plant te mulchen, dit helpt het vocht te handhaven dat nodig is voor de bloemen. De eerste verse spruiten kunnen na 2 weken worden opgemerkt.

Meestal bereikt de bloeiperiode van deze plant anderhalve maand. Als, na het snijden van bloemen, de plant zelf wordt gesnoeid, zullen de knoppen op de secundaire stengels nog steeds bloeien, wat de totale bloeiperiode iets zal verlengen.

Freesia vereist matig maar frequent water geven. De stengels met knoppen moeten worden gehandhaafd, omdat ze erg dun zijn en mogelijk niet bestand zijn tegen het gewicht van de bloemen. Om dit te doen, kun je tussen de planten in haringen rijden en aan het touw trekken.

Om de plant te beschermen tegen het verschijnen van spint, bladluis en andere parasieten, is het noodzakelijk om freesia een keer per seizoen met een zeepoplossing te verwerken. Van rot, kan de bloem worden gered met behulp van foundationazole en een oplossing van mangaan.

Wieden is ook belangrijk voor de gezonde groei van fresia. Vervaagde toppen kunnen het beste worden verwijderd omdat ze het uiterlijk van de plant beschadigen. Half oktober moeten freesia knollen worden opgegraven. In dit geval wordt het deel dat zich op het aardoppervlak bevond, afgesneden. De geschilde en gedroogde wortels worden gesorteerd en opgeslagen voor opslag tot het volgende seizoen.

De zorg voor fresia heeft enkele moeilijkheden en kenmerken. Maar je moet gewoon wat moeite doen en de tuin zal bloeien met weelderige kleuren en worden gevuld met het magische aroma van aristocratische bloemen.